Geschiedenis Heilige Willibrorduskerk van Bakel
Omstreeks het jaar 700 na Christus bouwt de H. Lambertus de eerste kerk in Bakel. De kerk wordt gewijd als baseliek aan de H.H. Petrus en Paulus.
Na de moord op de H. Lambertus in 709 wordt de kerk ook aan hem gewijd.
Vanaf het jaar 714 is de H. Willibrordus in Bakel waar hij in 721 pastoor van Bakel wordt. Pepijn de tweede zoon van Badagro van Herelaef schenkt de H. Willibrordus verschillende goederen in Bakel en Deurne. Een van die goederen die uit zijn moeders erfdeel komen is de kerk van Bakel. Na de dood van de H. Willibrordus in 739 worden alle goederen eigendom van de abdij van Echternach-Luxemburg.
Tussen 700 en 1438 fungeert de Bakelse kerk als moederkerk in de omgeving.
Dit zijn dan onder andere de kerken in Milheeze, Gemert, Handel, Deurne, Vlierden en Liessel.
Rond 1500 wordt de toren gebouwd , het onderste gedeelte van de huidige toren dateert nog uit deze tijd. De H. Willibrorduskerk wordt in deze eeuw diverse malen geteisterd door branden. In 1511, 1586, 1599 en telkens weer is de kerk hersteld.
Ruim anderhalve eeuw is de kerk in handen geweest van de protestanten. Bij de Vrede van Munster in 1648 is de kerk overgegaan naar de protestanten tot het jaar 1818.
De preekstoel en de kroonluchter in de kerk zijn vervaardigd in de 18de eeuw. De biechtstoelen en de beelden in de kerk zijn vervaardigd in de 19de eeuw.
Vanaf 1890 staan er bij de hoofdingang van de kerk twee beelden. Rechts bij binnenkomst staat de H. Lambertus en links staat het beeld van de H. Willibrordus. In 1910 wordt de kerk grondig verbouwd en krijgt zijn huidige vorm.
